تاریخ ایران

اصالتا از ساکنان نواحی کوهستانی مازندران بودند. آنها ابتدا بر مازندران سپس بر گیلان، قزوین، تهران، سمنان، خراسان، سیستان، بلوچستان، کرمان، اسفهان، آذربایگان، مادگان، زنجان، همدان، کردستان، کرماشان، لرستان، خوزستان و فارس مسلط شدند و نظام ملوک الطوایفی را برچیده و خود را شاهنشاه ایران نامیدند. تهران را پایتخت ایران قرار دادند.

جشن های باستانی و زرتشتی را زنده نمودند. آزادی مذاهب درون اسلامی را فراهم ساختند. ایران را به استان های مختلف و به زبان های آن تقسیم کردند.

خرید کنیز و ن زیبا را به شکل جدی ادامه دادند. بیشتر ن از قبایل تورک آناتولی، لبنان، سوریه، فلسطین، ایرلند، اسکاتلند، و، انگلیس، هلند، آلمان، لهستان، اوکراین، رومانی، بلغارستان، گرجستان، ارمنستان، آلبانی، اتریش و بوسنی وارد ایران شده و با جمعیت بومی مزدوج می گشتند.

ارتشی نوین بنام سپاه پاسداران ایران زمین بنا کردند که شامل جنگجویان افغان، قرقیز، ازبک، ترکمن، قزاق، اویغور، گرجی، ارمنی، کورد، تورک، چچن، اسلاو و مردمان قوی هیکل ایرانی میشد.

به دلیل علاقه شاهان باوند و روابط خوب آنان با دولت بریتانیا، تبلیغ اسلام در بریتانیا و ایرلند مجاز گشت. تعداد زیادی مسلمان شدند و برای ست به ایران آمدند. همچنین تعداد زیادی از مردم آن ناحیه به علت آب و هوای مناسب و زندگی خوب، مهاجرت به ایران را اولویت زندگی خود قرار داده بودند به شکلی که دولت بریتانیا را وا داشت تا با ایران قرارداد انتقال جمعیت منعقد کند. به سبب این قرارداد، ن و مردان مهاجر از انگلستان، و، اسکاتلند و ایرلند می توانستند برای ست به ایران بیایند اما باید با جمعیت بومی آن منطقه ازدواج می کردند.

دودمان باوندیان ت بی طرفی و توسعه داخلی را در جنگ جهانی اول و دوم دنبال کردند هرچند در انتهای جنگ جهانی دوم، با حمایت مالی و نظامی، استقلال چندین کشور در غرب عثمانی را موجب گشتند. در انتهای جنگ جهانی دوم، از امپراطوری باوندیان به امپراطوری ایران تغییرنام داده و تغییرات ساختاری زیادی در مدل حکومت ایجاد کردند.